Kelebeğim, Sokaklar ıssız Kendine karanlık yapan mavilerim bunalıyor Açılan kelimeler Ve geceyi yırtarak çıkan aydınlık rahatlat/a/mıyor Ruhumu
Ve düşüyor ellerimden aşk Ve sarılıyor soğuk rüzgârlar elleriyle bedenime Ve açılıyor kapılar Ve pencereler Ve üşüyor kelimelerim,şiirlerim,kalbim Sen olmayınca
Ey yüzü Mâh’ım, Her acı nasıl büyütürse içindeki çiçeği, Senin özleminde işte öyle büyüyor, Büyütüyor kendini yüreğimde
İçimdeki kalp kırığından, Kıyametten kimsenin haberi yok sevgili ! Ben sevdim Ben seni sevdim Yana,yıkıla sevdim hem’de… Ve ben sende kaldım Sende saklı…
Özlemek diye bir şey var bu hayatta Hasrette… Ve şimdi Ne çok “sen” kokuyor yüreğim Bir bilsen..!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
… NE ÇOK “SEN” KOKUYOR YÜREĞİM… şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
… NE ÇOK “SEN” KOKUYOR YÜREĞİM… şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Beğendim...
Kutlarım…
……………………………………. Saygı ve Selamlar..