İNSANLIK 2Hilekâr gönüllerde arar dururuz merdi Haramla zehirlenip ağu kusmuş insanlık Çilelerle yoğrulmuş güzel ülkemin ferdi Sevinçlerin olduğu çağa küsmüş insanlık Şu yalancı dünya bir dibi görünmez deniz Kimileri mutlu mu? Solar iken bet beniz Kayboluyor meçhulde dökülen her kanlı iz Oltada balık gibi ağa düşmüş insanlık Alıp başını gitmiş yalan, riya, gözyaşı Çoğalıyor bozguncu hepten ağrıtır başı Ters yöne bakılıyor kafa eğri, göz şaşı Vefasızlık yolunda dağı aşmış insanlık Halbuki hep birlikte insanca yaşamak var Kardeş kardeşi için kalpten nefreti kovar Menfaati uğruna olup birer canavar Kinle kaynayıp sola, sağa taşmış insanlık Nefse yenik düşülmüş lakin ölüm son gerçek Zalime eğilen bel daima yere alçak Gönül bağında her an dermek var iken çiçek Habire gül koparıp bağı asmış insanlık Kimi cefa çekerken kimi zevk-i sefada Çözülmez bir kördüğüm kimler hangi safhada Sarmış çoğu beşeri gözü doymaz bir eda Azla yetinemeyip çoğu deşmiş insanlık Yüreğe batan diken zehirlerken ruhları Tutar onca masumun elbet bir gün ahları Kötülükle donanmış kem gönül dergâhları Ana yurttaki demir ağı kesmiş insanlık Murat Gökçe Karsî 21.08.2016 |