BİZİ ÂLLÂH SINIYOR

Hablûllâha sarılınca mücâhid
Düşmanına darılınca mücâhid
Milli rûhla karılınca mücâhid
Dîn düşmanı zaafını tanıyor
Ayakları taçlandırıp sunuyor

Müslümân; Âllâh’ın emrine uyar
Habîbi zişanın sözünü duyar
Yıldızlar; şeytanı görünce kayar
Dehrin dehlizine, parmak banıyor
Solucandır amma, horozlanıyor

Tuzak kuranların üstünde de bir
Tuzakları bozan vardır Muktedir
Yeter artık doksan altı senedir
Milletim: doktordan! hastalanıyor
Ok vurdular yaraları kanıyor

Biz kurmadık çamuriyet rejimi
Demokratiks Kıritisi neci mi?
Bu izmi mel’ûndur yok Lâm’ı Cim’i
Îsâdan beş yüz yıl öne, siniyor
Ahmaklarda düşmanı, dost sanıyor

Hadu; arzı mev’udunûn usûlü
Bizim değil, bu elenizm fosili
Özünü unutunca, vel hasılı
İmân fukarası mü’min bunuyor
Halîk: bizi, imtihânla sınıyor

Kurdukları sehpa cumhuriyettir
Demokrasi diktaizm ariyettir
İnsanlık inkişafı hürriyettir
Sabır isteyince belâ iniyor
Yaktığı ateşte ne kadar sünüyor

Ehli îmân, yetmiş düvelde gelse
En moderin füzeleri de olsa
Hepsini yok eder musaddık kulsa
Bakıyorsun: ateş düşmüş yanıyor
Mü’minlerin üfrüğüyle sönüyor

Zaman nihâyete gelip dayandı
Müslümân kanıyla dünya boyandı
İSLÂMİ: ümmet uykudan uyandı
Mehdi için şühedâyı sunuyor
Artık İsâ dünyâsına dönüyor