SOMA
Zehirli hayaller birakiyorlar gonullere..
Her biri kanli bir elmas. Yayiliyor boyluboyunca bedenlere.. Yureginde Kemirgen otlardan yapilma bir iksir.. Usturupsuz hayalleri gozlerinde.. Sen.. bulutlardan bir nefessin tanrim.. Tukursen yeryuzune utansin diye.. Gozleri kör olur guvercinlerin.. sonra barış ölür.. özgür tutsak kalir.. Binlerce metre altinda yerin.. oysa o kömür gözlü insanlar.. Ölmeden önce. Öpüp basina koyar..karincalara birakirdi.. Yerde bir parca ekmek görünce.. |