AY DÖNÜYOR İÇİMDE
Karanlık bulandı yine odama,
Şu cama bozuldum bir gecelik <zaman> için, Yağmur ağaçlara kükrüyor patlamış bir musluk gibi, Odanın duvarları yeşil, Ve lambalar vahşi bir doğa gibi! Ay dönüyor içimde… Sen bende değil ama ben sende paslandım, Uykularım çıldırmış, Yastığım, yorganım terli bir mendil gibi… Geceyi al üstümden, Yıldızlar batıyor kalbime… Ay dönüyor içimde… İnceden gözlerim sızlıyor yüzünde, Yine hislerim çöktü sende bir an, Anlatacak çok şeyim yok, Suskunum uğultular arasında, Gelen giden bir şey yok, Hepsi bu kadar! Ay dönüyor içimde… Ben hep yeşil duvardayım, Bu sabah erken kalk, Akşama daha çok zaman var, Ya da belki de yok!? Ay dönüyor içimde… 07.01.2006/SARAY Saat:23.03 B.BİRİCİK |