Pusulam aşkı gösterirdi her zaman
Gemim arayıştaydı kendi karanlığında
Karanlığın arasındaydı derya
Deryanın ardı dağdı, dağın doruğu kardı,
Karların altında kardelenler yaşardı

Hayalet limanları vardı hayalet gemilerin
Dün vardı o limanlar, bugün yoklar;
Bekleyişler de sonu gelmez özlemlerin
Sancılıydı gökyüzü, güneşin önü bulutlu
Bulutlar ağlamaklı, boşluktaydı damlalar
Yağmur yağmakta inceden

Hayalet fırtınaları vardır hayali denizlerde eser
Ne bilim bilir onu ne harita gösterir; kalp hisseder.
Bermuda şeytan üçgenine varınca umutlar
Adı vardır kendi yoktur,
Vurunca yıkılırsın,
Gemilerin batar, fenerlerin söner,
Meçhul karanlıklar da yapayalnız kalırsın
Ne denizin kalır geriye, ne limanın,
Hayallerin yok olur, günün zindan karadır;
Pusulan bozulmuştur, gemin alaboradır

Ey şair!
Sırasını bekleyen hasta gibisin
Takatin yok savaşmaya, vasiyetin masanda
Bitmeyen fırtına, dinmeyen yağmur var mı?
Fırtınanın dağıttığını seher yeli toparlar;
Güneş doğar sabaha,
Sen olsan da…
Olmasan da…

İbrahim COŞAR