Aldın götürdün ta uzaklara
Senle geçen; güzel anılarımı
Düşürdün bilinmez tuzaklara
Sana yazıyorum yazılarımı

Sensiz geçen; her günümde
Bende derin bir hüzün oluyordu
Sensiz geçen; her günümde
Yeşil; gözlerime yaşlar doluyordu

Bir bahar vakti; çiçekler açarken
Benim gönlümdeki çiçekler soluyordu
Sen bana veda ederken; elveda derken
İşte hayat orada yeniden başlıyordu
Sanki kaderimi bir başka taşlıyordu

Bir hayal değilki; bir rüya değilki
Sabırlar dilerken YÜCE MEVLADAN
Bir garip yolcu misali yollardayım
Tutunacak bir sen bile kalmadın
Dayanamadım çektiğim acılara

Geçen yıllar benim için farklıydı
Bir taş misali; oldum günden güne
Bir başka gömüldüm bundan hüzüne
Yaşanacak çilem varmış bu dünyada
Mezar taşım hazır; ben ziyarette
Kaderim yazılmış ben istemeden
Artık herşeyim;YÜCE MEVLAYA aittir