HARNUP AĞACI
Uzak bir yamaçta sın
Bir sen yalnızsın, Birde ben. Baş ucumda sen, Gölgende ben, Rüzgar eser hafiften; Ak denizden. Mavi, beyaz, alaca, Dalgalar çarparken kıyıya, Sürgünüm sana; Şehrin kasefetinden buralara. Nasıl anlatsam sana, Yeşilin her mevsim baskın burada. Kaç zamandır yalnız sın , Bilmiyorum ama; Her mevsimin yalnızlığı var, Kollarında. Rüzgarda yön vermiş dallarına, Eğri eğri serpilmiş sin, Doğaya. Bir sen yalnız sın, Bir ben burada... |