Gecenin dili
sancılıydı ay !
manifestostosu olmayan günlerin eğtimi az bilgisi çok! ama uğruna ölünen yol ! zamanı olmuyan yıl giderken tepetaklak giderayak dönurken zulüm bile yaralardan önde sen..! alırken azı dişlerimizi cene kemiklerimizle top yökün çizgisi kırık ufku özünden hatrı ufkundan kırık olan eserken başında telli kavak yelleri bir türlü üstesinden gelemediğimiz yaman yıllarıdi çürüğe çıkardı ya...! çürümüş cevizlerimizi kötüden daha kötüye varıp dayanan kaprisli ıslak kipriklerdi mazgal mazgal gün tükedirdik parmak parmak ortaçağdan kalma hükümü esmer saman tenli cellat başları vicdanını yitirmiş müsvedde yani ölümcül vaktsiz vaktlardı ömür tüketen şimdi gitme zamanı be gülüm gitme zamanı Kadir Haktan TÜRKELİ |