BAŞLAMAK...MI
Başlıyor sonlar yüz açlığımda
Zorunlu göçlere kurban Daha çok gözyaşı Fedakar sevgiler acıkarak Darmadağın yokluğuna ihtilal yetişiyorum Ya bu sensizlik.. Ya bu sen sislik… Kaç bin ülke çökertti Acımasız yok oluşlar ateşleyen küllerimde Gecenin kefenine gündüzler ağlayarak Hayatın dünyaya mahkumiyetinden çok özgürce Kılıçlardan damıtılmış acılar söndürerek Hapis özgürlüğün şair bakışlarında Teneffüse çıkmış tebessümüne acıkırım sonranda Sonra sana Ölmüş ve doğmamış ozanların toplamı Silahsız devrimler gibi Asi kasırgaları dinlendiriyorum sesinde Yok olmuş geleceğin temsilcisi Aşklara gebe yorgunlukla Say ki uzay yolculuğunum Dünya daha doğmadan Su tükendi diyorlar Bitiyormuş.. Biz başlamamıştık ki… |
herşey bir bir tükeniyor
açmadan soluyor çiçekler
sevgiyle