Öyle An Gelirki
Öyle bir an gelirki Gözünüzden düşen bir yaş Bazen ise Bir Kelime...
Ufacık bir anınız buram buram Ömür Kokar, Bazen ise o anı Bir Daha Yaşayamayacağını iliğinize kadar Hissedersiniz Ve Öyle an gelirki , Şair Olur İnsan Mısralarını dökemez satıra, Sayfayı Karalar Karalar .. Ugraşır ugraşır durur kelimelerle... Bazen ise Mısralar Kurar şiiri Şair Değildir kuran... Söylenecek o kadar Çok Söz Varken Bazen Susar İnsan Dudakları Çatlar Susuzluktan, Öyle bir an gelirki gönlu öyle dolarki Kimse Anlamaz, Bazen ise Herkes Anlar Kendisi Kendisini Anlamaz... Bazen de yüreginden Bir Duygu Kopar Gelir Hiç Ummadığın Bir Anda.. Öyleki İçinden, Ta Yüreğinin Derinliklerinden, Ve Haykırmak İstersin Hiç Susmaksızın... Ama.. Çek ellerini dercesine.. Köşeden Anılar çıkar önüne Eskinin güvensizligi,gönul yarası.. Korkarsın,uzatamazsın ellerini.. Çekilirsin Yanlızlıgına.. Oysa İçinde Fırtınalar Kopar... isyanın Ruhunda Kaybolur... Oysa .. Yüreğini Ortaya Koymak istersin.. Çok istersin.. Bazen öyle korkarsınki Yaşadıklarından Vefasızlıktan İhanetten.. Yalandan.. Neden diye?geçmişe hayıflanırsın.... Bir satır düşer Aklına ’Aşkın Değeri Gelirken Verdiği Mutlulukla Değil Giderken Bıraktığı Acıyla Anlaşılır" |