Bu şiir Anadolu’nun şerefli insanlarının hallerini anlatır, onların sevdalarına, tertemiz yüreklerine, civanmertliklerine, merhametlerine, güzelliklerine tercümedir bu şiir.

Sazlarımız var ellerimizde,
Türküler söylenir dillerimizde,
Öyle sevdalar gezer ki yüreklerimizde,
Ne anlatırız, nede anlaşılırız.

Dağlarda Ferhat tır adımız,
Bir vuruşta yüce dağları deleriz.
Çöllerde Mecnundur namımız,
Leylaaa deyip de yürekler çatlatırız.
Okulda liselidir, üniversitelidir,
Cephede Mehmeddir şanımız,
Kalem tutmasını da, hesap yapmasını da,
Tetik çekmesini de iyi biliriz.

Hele Vatan sevgisi mi, Bayrak Aşkımı,
Sınırları biz çizdik, yedi düvele haddini bildirdik.
Bayrağa kanımızla renk, canımızla ruh verdik,
Gök kubbede ki ay ve yıldızlar şahittir bütün bunlara.

Salına salına başı dik gezeriz,
Küçüğe şefkat, büyüğe hürmet ederiz.
Mazluma el uzatır, zalime kafa tutarız.
Fırtına oluruz gerektiğinde,
Durgun su gibi akarız yeri geldiğinde.

Bizimde sevdalarımız, kavgalarımız
Ve birde yüreğimiz var
Mangal gibi yürek işte ona derler,
Ben varım deriz, evet ben varım,
Boş sanıp meydana atılana.
İşte meydan, işte yürek, işte Mehmed.



Erzurumlu Hayrettin KIZILOĞLU