Kimsesiz çocuklar
Güven dolusu bedenler büyüttüm
Kimsesiz çocukların gözlerinde Hayatın güzelliğini koydum ellerine Kimileri genç öldü ölenleri hep ben gömdüm Bazılarının vardı evet evet yemyeşil gözleri Ten sıcaklığında nefesleri Heyecanlı bir o kadarda ürkek yürekleri Yüreğimin içinde şu an hepsi Üzerlerinden kitledim açmadım bir daha Çok ağladılar önceleri uzun zamanda beklediler kapıda Dayandım,Ellerimden bile sakladım anahtarı koynumda Uyuduklarında gidiyorum usulca yanlarına örtüyorum üstlerini hala. _______________________İsmail Toraman |