KARABASAN
Önce karanlıktı her şey,
Sonra şimşekler çaktı aydınlandı DÜNYA. Kendimi bir deniz kenarında buldum Burayı hiç tanımıyordum Pırıl pırıl bir deniz vardı arkamda, Önümdeyse yemyeşil bir orman. Biraz yürüdüm, bir tüy kadar hafiftim, Ne kadar yürüdüm bilmiyorum Şimdi büyük bir kalabalık içindeydim, Büyük, küçük, kadın erkek çocuk, Kalabalık, çok kalabalık, ama hoş kalabalık. Herkes koyu, tatlı bir sohbet içinde, Evler pembe boyalı, bahçe içinde, Ağaçlarda salıncaklar, çocuklar neşe içinde, Saksılar, bahçeler, ağaçlar çiçek içinde, Ne kavga, ne dövüş, herkes barış içinde, Dudaklarda gülümseme, herkes barış içinde, Ne zam var, ne işten çıkarılan insanlar, Ne Amerika birleşik devletleri, Ne uyuşturucu illeti, Millet devleti zengin etmiş, Devlet milleti, Bir şimşek daha çaktı, etrafı aydınlattı, Birden beni ter bastı, Fırladım kalktım ayağa, Aman Allah’ım bu ne biçim rüya, Uyumadan önce yediğim bir lokma ekmek, karnımı ağrıttı galiba? Zehra zorlu yazım tarihi: 08.09.1992.... yıllar geçsede değişen pek bir şey yok gibi..... |