BENZorluğa katlandı gönül neylesin Fırtına öncesi durgunuyum ben İsterse insanlar çok şey söylesin Hayat kervanının yorgunuyum ben Gönül bağımda ki gülü derenler Çağırın gelsinler sırra erenler İnsanı kamile gönül verenler Kamil olmayanın dargınıyım ben Bu ömür yoluna olmuşken heder Soframa koymam bir acı keder Birini alnıma yazmışsa kader Delice bir gönlün vurgunuyum ben Yalan, yanlış olmaz bu benim özüm Doğru söyler dilim hoş bakar gözüm Her zaman duadır dilimde sözüm Yaralı yüreğin kırgınıyım ben Günaydın’ım her gün böyle yaşarım Bana gelen dosta bende koşarım Sazın mızrapında tel tel coşarım Şairler otağının sürgünüyüm ben Ferhat GÜNAYDIN Emekli Öğretmen - Giresun 03 Ağustos 2016 |