27/06/2016 tarihinde vefat eden eşimin
bir ayını doldurması nedeniyle yazılmıştır.

UNUTTUM SANMA GÜYÜZLÜ’M (109)

Gülyüzlü’m seninle hasbihalim var.
Bugün ay dönümün unuttum sanma.
Tam da bir ay oldu göçtün dünyadan.
Bugün ay dönümün unuttum sanma.

Özlemin daha da artıyor her gün.
Seni seven insan ağlıyor her gün.
Ümitsizce ümit bağlıyor her gün.
Bugün ay dönümün unuttum sanma.

İki evlat senden yadigar kalan.
Ömrümce hep sende huzuru bulan.
Sen benim sevdamdın gönlüme dolan.
Bugün ay dönümün unuttum sanma.

Ne kadar da zormuş inan sensizlik.
Ben beni unuttum oldum bensizlik.
Hep yaptığın gibi, yok düzensizlik.
Bugün ay dönümün unuttum sanma.

Şimdi de çıkıyor hep söylediğin.
Meğer çok şey varmış senin bildiğin.
Ve de doğrusu bu, senin gördüğün.
Bugün ay dönümün unuttum sanma.

Zayi Ozan seni hiç bırakamaz.
Sensiz olmaya da hiç dayanamaz.
Başka yerlerde de asla kalamaz.
Bugün ay dönümün unuttum sanma.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 27/07/2016 Çarşamba
(Yayında aynı gün)
www.edebiyatdefteri.com/siir/1037191/

Şiirin hikayesi:
27/06/2016 tarihinde vefat eden eşimin
Ayı devriyesi nedeniyle yazdığım şiirim.