Şairlerin atışması
Lakin aksada her ırmak kendi denizine
Yine de tuz tutar suyunu.
İyi seç aldığın gelinin huyunu.
Sakın başta ortaya koyma varını yoğunu.
Karundan farkın olsun yusufum


Yusuf Tezcan
Sen karlı dağlardan ağaran şafak
Sen duru göllerin nilüferisin
Sen engin ovada sararan başak
Sen gönlümun yegane Ömer’isin.

Ömer Kılıç
Sen yüreğime düşen şiirin ilk ateşisin
İstanbulun dudaklarından dökülen fulya çiçeğisin
Bak sis ayrılmış geceden
Sen şafağı bekleyen şakayığımsın.


Yusuf Tezcan
Sen dostların yigidisin,erisin
Sen zor dönemde öte degil berisin
Sen dost gönüllerde ölü değil dirisin
Sen gönlümun yegane Ömer’isin.


Ömer Kılıç
Biz süt kardeşiz.iyi tanırız birbirimizi
Sevdikmi adam gibi severiz sütkamızı
Lakin fırsat olsa da göstersek sadakatimizi
Gökteki melekler bile kıskanırlar ikimizi.


Ömer Kılıç
Sen Tayyibin sarayında otur ben çardakta
Fulya çiçeğinin on çeşidi daha var bildiğinden başka
Sen olmazsan sütka mutluluk yok bana.
Geldinde ilaç oldun kanayan yarama.


Yusuf Tezcan
Dostluk başka dost başkadır, candan ileri
Kardeşle bile dolmaz, dostunun yeri.
Dost olursun arkamda, bakmam hiç geri
Dost bildiğim Ömer’e bin selam olsun.


Yusuf Tezcan
Dost bazen yalnızlıktır, bazen yüreğin
Ya bir yıldız ya bir kuyu, derin mi derin.
Ya ateştir ya bir rüzgâr, belki de serin
Dostluğuna doyum olmaz ÖMER’in


Ömer Kılıç
Facaede bir selamın yetmez bana
Gönül suyundan iç kana kana
Hercai sevgililer gibi bir iki yazıp çekilme kenara.
Sohbetini arar gönlüm yana yana

Ömer Kılıç
Kendimden başka kimsem yok sanırdım.
Yıllarca dostlardan ayrı kaldım
Bu solgun yüz benim miydi ey tanrım.
Kendimden çok sevdiğim sútkam huriler gurban olsun sana


Ömer Kılıç
Bu atışmalar olsun bir şiir
Gönülden gönüle giden her söz güzeldir
Ocakta köz bitti şairde söz.
Çıkıp gidin faceden siz
Vakit geldi yatacağız biz…