ALLI ŞİİR
Alları ikiye böldüm
Yüreğim alla gitti. Al kaldı yanağında Güller kıskandı Allarını. Bir bebek açtı gözlerini Arka sokaklarında bu şehrin Umutları yeşerdi babanın, ’Umut’oldu adı. Anasını al bastı Geleceği karardı uykusunda Bulutlar çağırdı onu Sağ elinden tuttu melekler. Allı turnalar saldım, Nameler koydum kanatlarına, Türküler çığırdım Kendi kendime çayır çimen Gezerek. Kanadı gözlerimin pınarları, Ala döndü gökyüzü, dağların ardında. Kızıllığında kayboldu hayallerim, Al yazmalı gelinlerin özlemlerinde uyandım geceleri. Hiçbir şey ALA olmadı Hiç bir şeyi ALA yaşamadım. Ertürk DEMİRCİ |
bülentcan