HER ŞEY BOŞMUŞ (48.)
Evet sevgili sen yarım kalmış hikayemin
Umutla beklediğim sonusun Sordum sevenlere aşk nedir diye Sevip de mutlu olan var mı dır diye Sen nasıl bir aşk ki Acı çekmeden hür yaşamak varken Tüm benliğimin sınırlarını ihlal ettin Hapsettin beni acılı yüreğime Olsun sevgili seni sevmekse benim muradım Varsın özlemek olsun benim mükafatım Mabedim ol gözlerin değsin gözlerime Yine deli deli esiyor rüzgar bu gece Gecenin karasında seni düşürdüm hayalime Tekrar sarıldım kaleme sen diye Anladım ki sensiz olmuyor yerin hiç dolmayacak Köşkü kurduk ama eremedik vuslata Ayrılık yazılmış kaderimize bilemedik Nehirlerin deli deli akışı gibi sevdim seni Özlemim özlemle uzanır geceler ötesine Hayalinle yaşadım düşlerimin civarında Uzandı ellerim ama dokunamadı tenine Doğsa da güneş zindandır gündüzlerim Umutsuzluklara dürtüdür gecelerime Nedense dertler hep gece azar Kalemim isyana gelir geceleri yazar Nerede kaldı bana olan büyük aşkın Yere göğe koymayıp el üstünde tutuşların Anladım ki hepsi yalan hepsi boşmuş Fatma Ayten Özgün |