Ey insan eğer ispatı istersen
Hele dur da düzene bak düzene
Kalbindeki şeki silmez mi görsen
Hele dur da düzene bak düzene.
Binbir ihtişamla düzüp düzene.

Gökkubbe ki yıldızlarla bezenmiş
Ay’la,güneş belli bir tura binmiş
Gözlerine kara puslar mı sinmiş
Hele dur da düzene bak düzene.
Binbir ihtişamla düzüp düzene.

Gözle,düşmeden tokuşmayan karı
Yaparken balı,göstermeyen arı
Ekince,bire on vermez mi darı?
Hele dur da düzene bak düzene.
Binbir ihtişamla düzüp düzene.

Sinekten kaçar insan köşe,bucak
Sevgiyle gelene açılmaz mı kucak?
Kaynattığı suyla sönmez mi ocak?
Hele dur da düzene bak düzene.
Binbir ihtişamla düzüp düzene.

Birbirini tamamlar akla,kara
Gözlediğin her yerde O’nu ara
Kinle,gaflet kalbe açmaz mı yara?
Hele dur da düzene bak düzene.
Binbir ihtişamla düzüp düzene.

Su içen tavuk bile bakar O’na
Topraktan çıkan çiçek uzar O’na
Erdemi bulan yaklaşmaz mı O’na?
Hele dur da düzene bak düzene.
Binbir ihtişamla düzüp düzene.

Kesler der,yel kayadan ne götürür
Kalbin pasını düşünce süpürür
Görmeyen gözden yaşlar mı süzülür?
Hele dur da düzene bak düzene.
Binbir ihtişamla düzüp düzene.


13.07.2016

Halit Kesler.