KALBİMİ...
Sessizce yürüyordu zaman,
Gecenin kalbinde, Gölgeler uykuda, Yakamozlar gösteriş derdinde. Yürüyordu zaman, Bir demliğin gölgesinde, Sığıntı bir yürekle, Zamanı yudumluyorum. Yazılan ve çizilenden öte, Kalbimi yoğuruyorum. Şimdilerde Özlemin ağır basıyor, Bir demli çay dolduruyorum, İki yüzlüler arasından, Yalakalığa tebessümle, Geçip gidiyorum. Gözlerim ufuk çizgisinde, Takatsiz çırpınışlarla, Anlamaya çalışıyorum. Seni, Olup biteni, Kalbimi yoğuruyorum, Kalbimi. Ya alışırsam Ya alışırsan, Acımtrak yürekler, Yetim çocuk sesleri, Umursuz kahkahalar, Sensizliğe Ya da senliliğe, Yeryüzünde tuhaflaşan her şeye Şaşırıyorum. "Ah, ulan Rıza!" diyor ya şair, "Ah, ulan Dünya!" diyorum. Yazılan ve çizilenden öte, Kalbimi yoğuruyorum, Sadakatle, Elverdiğince... |