YARA ALDIKÇA
Derken bahar da geldi ;
sen hala kışı yaşıyorsun göçsemde üşüyen kalbinden öyle uzaklara uçamam meçhul sonlarla ömür tüketemem . uzun sürer içimdeki yolculuk; acımasız zaman yorar beni ruhum tükenmeye başlar sana da yazık edemem ben beni bilir düşünürken seni de görmezden gelemem. yarışamam göçmen kuşlarla; onların yara aldıkça kırılır kanatları düşerler ben ateşte çelikleşirim dört yanımı çevrelerim ayla yıldızla dertleştiğim gecelerden birinde yine azarlar hüzünlerim beni sus kalemin konuşsun diye pusar otururum suçlu gibi. kahrımı çeken cümlelere, daha da yüklenirim günaha girerim belki bilemem bak bunun için söz de veremem. Nuran KARACA21:05 09.07.2016 |
Ben hoş bir sada diyorum..
Sohbet eder gibi hoş bir şiir okudum...
Yüreğinize kaleminize sağlık
Yürek sesiniz hiç susmasın
Selam ve sevgilerimle kardeşim