Işıkların Sönük Uykuların Derin...yü-ko
olanca canımla düşüyorum ey yar kapına
son bir umutla,son bir haykırışla ....ışıkların sönük,uykuların derin ....haberdar olmuyorsun varlığımda seriliyor yaralı yüreğim boylu boyunca kapı eşiklerine gece tükeniyor güneş he diyor gündüze ...geçiyorsun yalın ayak canımın üzerinden görmüyorsun çaresizliğimi (...) eğilip kaldırmıyorsun beni yerlerde solgun bir gül yaprağı gibi düşüyorum avuçlarına beni kaldırıp atıyorsun sokaklarında ....ümitlerim yitiyor,canım inciniyor dünya yorgunluğu düşüyor canımın ortasına ....kalıyorum yine sensiz sokaklarda ....küflenmiş bir meyhanenin taş duvarları arasında ne kendimden bir haberdarım ne varlığımda aklım gitmiş başımda dolanıp duruyorum kuru kalabalıklar arasında senden uzak kendimden uzak.. kendimi kaybetmişim yok aklım başımda gözlerim kapalı gönlüm dargın sen tam canımın ortasında dolanıp duruyorum kahpe şehrin kahpe yosmaları arasında .....sakallarımda yıllar yorgunluğu ...sigara sarartısı dudaklarımda ömrüm kayıp gidiyor yavaş yavaş avuçlarımda solgun bir azrail nefesi dokunuyor canıma ...... seni arayıp duruyorum dudağı boyalı kadınlar arasında seni arayıp duruyorum gözleri yeşil ahular,da ...başımı koyamıyorum yastıklara sensizlik ağır geliyor omuzlarıma ....bir gün ölür gidersem bir gün ortasında ....kalırsam cansız bedenim yağan karlar altında ellerimde sana yazılmış uzunca bir mektup gecelerin arsızlığına takılmış bir türkü ile dilimde uzanır kalırsa bedenim boylu boyunca kaldırmlara gözüm açık giderse ey yar sana.. ......söyle dokunmaz,mı perişan ölümüm kanına... .................... .......................... .................................... LESKÜY NARUT......YOK OLUŞUNDAN BİR ÖNCEKİ GÜN... |
Kapısına gidilen gönlün ışıkları sönük olmasın...
Kutluyorum Yüksel bey kaleminizi her zaman ki tadında bir şiir okuttunuz bize.