Artık Bende Senin Gibiyim
Hayat

Tepeleme daldığım yokuşlarının çıkmazlarındayım
Ne soluk almak,ne de bağırmak mümkün değil
Aykırılık liderliğim oldu
Açlık değildi benim terbiye olduğum
Yokluk içinde ki sadelikti
Alınyazıma çizik atmaktayım
İsyankârım
Tesadüfü yoktu yaşadıklarımın
Yürekti,cesaretti
Yalan olan şu hayatta
Sevgiyi akıtmak karşılığı olmadan
Var olmam yetiyordu verişlerime
Dalsamda umutsuzluğun dibine
Samanlığı ateşe vermek gibiydi
Sevgiyi sermek
Etkisiz tepkilerim çok oldu nefrete,kine dair
Çaresizliği yorgan yaptım üstüme
Üşümüşdüm morararırcasına yalınlıktan
Donmuşcasınaydı.Beynim,Yüreğim
Bir kuşun yuvasına götürdüğü samanın düşmesine yandığım gibi
Düşüncelerim mahkumdu özgürleşemediğim özlemlerime
Boğuluyorum ötresiz aşk gibi
Demsiz çay gibi,nemsiz bahar gibiyim
Duymaktan aciz yüreğime gam gibiyim
İstemsiz reflekslerin odak noktasına benzedim
Dirayet bekledikçe bedenimden
Zayıflığın içine aldığı sel gibiyim
Sürüklendiğim kimsesiz noktada kum gibiyim
Dudaklarımın çatlaklarında ki kan gibi
Avuç içindeki çizgilere yol gibiyim
İşte hayat ben seni yaşarken
Deliksiz uykularda ki rüya gibi, hayal gibi
Alevsiz köz gibi algılamaktan yoruldum
Hayat
Artık senin gibiyim
ARSIZ
SESSİZ,ISSIZ VE DİPSİZ