Allahını Seversen
Düşlere kucak açmak dururken ikilerde
Azdırma gözlerimi Allah’ını seversen Ömrün provası yok umutsuz belkilerde Bezdirme gözlerimi Allah’ını seversen Bahtına sitem eden, çırpınan garip kuştu Feleğin aynasının kışlarını bölüştü Yıldızlara, mehtaba dalmaktan yorgun düştü Gezdirme gözlerimi Allah’ını seversen Eserini gör artık, bak ki nasıl hallerde Kollarıma gir artık, yaşanmayan yıllarda Kararını ver artık gelir diye yollarda Süzdürme gözlerimi Allah’ını seversen Müdavimi olalı, şakilerle beşlerin Özlemi içindeyim, gamzeli gülüşlerin Sellerine pes etmiş, tortusuna düşlerin Ezdirme gözlerimi Allah’ını seversen Seraplar fırkasına, sığınalı amansız İki ses arasında günüm yoktu figansız Vicdanın firarda mı? Yastıksız ve yorgansız Sızdırma gözlerimi Allah’ını seversen Yeter artık dedikçe, daha da beter oldun Aklım infaz memuru, gözünde biter oldun Anlamıyorsun beni, burnumda tüter oldun Çözdürme gözlerimi Allah’ını seversen Elinde değil işte, umuyor selamını Yılda bir kez de olsa, özledi kelamını Telafisi olmaz bak kırarsa kalemini Kızdırma gözlerimi Allah’ını seversin Delibal direnemez, kirpiklerin ucuna Elif ayrı, cüz ayrı, bak kestiğin racona Suçu ne, günahı ne, tüm yükü yıktım ona Yüzdürme gözlerimi Allah’ını seversen Celil ÇINKIR - DELİBAL |