Dön bak dön bak dön bak âleme
Dön bak semaya kâinata bom boş
Gönüller bom boş değil hoş
Yok, hiçbir şeyin tadı bu böyle olmazdı
Bak havaya bak ovaya bak semaya bom boş

Neden sema bom boş neden cihanda kan damlıyor
Neden nefret nefrete dörtnala koşuyor
Neden insan mutlu olmuyor
Silkelen bir ıstırabı ile az yan az uğraşarak
Az düşünerek bir kere az uğra bir yere gönüle
Ellerde dolu silah bulunmaz mı bir felah

Felah dersen yanımızda neden sema âlem bomboş
Âlemi semayı ne doldurur gönülleri ne okur sarar
Âlemi âlemlere Rahmet
Nurdan nur Resul ile dolar
Nurdan Nur Kur’an ile dolar
Nur İman ile nurdan merhameti yaratan Yüce Rahman ile
Onun merhameti ile dolar

Yoksa kan akar kan damlar
Yok, olur masum körpecik can
Yıkılır gönüllerde saraylar han
Ey insan ey nankör insan
Sana kim dedi nefrete zalime kan
Onunla ol insan canı yak insanlığını yok san
Akacak sendede en sonunda kan
Zalim senin kanını kurutmadan bırakır mı ey can
Nasıl kandın sen ey insan

Kandın mı bir kere
Alıp götürür seni her yere
Nefrete
Yıkmaya
Ölüme

Nasıl ürküttün gönül kuşunu
Nasıl çıkarsın şimdi yokuşu
Bu mu insanlığın duruşu
Bu neyin hangi hırsın vuruşu
Mutlak olan merhametti
Bu neyin nefreti
Bu ne telaş
Yanındaki baksana kalleş
Az dur olsana yavaş

Rabbimiz bir
Nur Kur’an’ımız bir
Nurdan Resulümüz bir
Nerede vicdan insaf bu yaptığın nedir
Dön bak kâinata
Olan değil bu mutlak
Gezmesene öyle aylak aylak
Elindeki gönlündeki kaç para eder
Baksana seni âlemi bitirir gider

Gönülde âlemde ömrümüzde
Ne zaman Nurdan Kur’an yeniden inecek
Nurdan Nebi ne zaman kapısını çalıp içeriye girecek
Merhamet nerede nasıl oturacak saracak içini
İçindeki azgın fitneyi ne zaman kovacağız
Diller ne zaman gönüle tercümanlık edecek
Yüce Rahmana acizliğini bilerek yalvaracak sözleri tüketecek
Hani nerede
Herkes neden bin bir başka dertte
Derdimiz bir olması yakın değil mi?
Bir sabah nasıl gelecek
Açık değilse kapı nasıl içeri girecek
Nasıl gülecek bebek

Kaçışlara kim dur diyecek
Nasıl gülünecek
Nasıl nereye yürünecek
Gönüller kopuk kopuk
Nereye varacak menzilsiz bu yolculuk
Böyle olmaz asla
Yola çıkılmadı hala kapılar açılmadı hala
Kuşlar konmadı dala
Yanımızda hep nefret mi ola
Şeytan dünya arzuları kimin ola
Ne fayda sağlaya

Ah bu ne yaman çelişki
İş değil ki yaşamak değil ki bizimki
Uzatalım elimizi
Saralım yetimizi
Açalım gönül kapımızı
Gönül sarayımızın kapısını
Bırakalım
Nur Kur’an Nur Resul girsin içeriye
Merhamet kardeşlik girsin dolsun kâinatla beraber gönlümüze
Yoksa hayat ömür âlem bom boş kan ile dolacak
Bu ömre hayata âleme yazık olacak yazık yazık yazık
Bize lazım değil böylesine kazık
Bize kardeşlik az lazım
Bir lokmada azık
Bir lokmayı bölüşürüz ufak ufak olsa da az cacık
Mehmet Aluç-Kul Mehmet