Bilmem aşkın ne olduğunu, anlamam ben aşktan,
Bahçelerde gül idin, buldum, derdim seni çiçeğim,
Çoğuna hediye, ziynetleri, türlü çeşit taşları iken,
Hediyeydin hayatıma, bağra, serdim seni çiçeğim…


Kuşlar ağaçlara, arılar çiçeklere ihtiyaç duyarsa,
Gün güneşe, gece aya, şu gönül, sevgine muhtaç,
Kimsesiz sokak ortasında kalmış biri gibi oldum,
Senin gurbetine düştüm, ruh yakınlığına muhtaç...


Kimi unutmak istersen, gözleri unutturmaz sana,
Çay-dere oluk oluk akarken, akla gelir susamak,
Leyla bakışlı gamzesine, biçare gönlüm diz çöktü,
Kulakta çın çın gamze sesi, sağırlığa kaldı ramak…


Gözümde hayali, bütün gün-gece aşkını düşlerim,
Ruhum sallı, aşkı ise yamaçlarda, görülür sonun,
Gönlümdeki şu deniz taşar, göllerine ulaşamıyor,
Dalgam sahiline vurmaz, sahil onun, kıyısı onun…

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.