İKİ YÜZLÜ AYSusardı geceler ; susardım bende onlarla dertleşmek ardı hem de çok zordu: bir yıldız ateşi kopar gelirdi ; sonsuz gökyüzünden göğsüme saplanırdı yakardı: bir kaç şiir doğardı; onu çıkarmaya çalışırken sancıyla ağlardı geceler iç çekerek silerdim gözyaşlarını saç tellerimle yastığımın nemi öksürtürdü ciğerimi sökercesine: sonra yenilirdim ; uykunun ısrarlı davetine kesik kesik olsada o bölümlerden birinde düşünceye dalardım... sabaha beni mutlu uyandıracak ; sebepleri arardım; yada karşısık bir yumağı nasıl çözeceğimi düşünürdüm. susardı geceler ; susardı baykuşlar yarasalar sığınırdı kollarına birde ben ve benim gibiler karanlıkta aydınlığı arayışta olanlar : olgunluğu ve zamanın yedi başlı dev olduğunu öğrenirdim onlardan : tek bana karşı değildi; o devin saldırısı adilligide vardı: tekrar kapardım gözkapaklarımı; uyku dilimlerini birleştirirken yeniden hakkını almayım geceler sayesinde acının cömert bir eli olduğunu öğrenirdim: ve birde ayın iki yüzlülüğünü : bir yüzü beyaz bir gulu anımsatırdı; ruhum canlandırır saflık asılardı isterse de açardı yüreğimde vakitsiz. bir yüzüyse; dikenli bir kaktüstü sanki sabaha kadar saga sola döndükçe ,batardı insafsızca yüreğime. Nuran KARACA15:49 03.07.2016 |
Kalemin susmasın
__________________________Selamlar