Ah Nasıl İnandırsam...
Yine Hayallerim Denize Döküldü...
Deniz Taşmak üzere..
Dayanamıyorum Sensiz..
Gözlerim Boğumdu..Yüzmeyi Unuttum...
Sensiz Adım Atmayı İnanki Beceremiyorum...
Ellerim Titriyor Ayaklarım Dolanıyor Birbirine...
Yüreğim Sızlıyor..Alev Saran Bir Beden deyim...
Göz Kapaklarım Açılmıyor...
Görmüyor Hiç Bir Güzelliği Adeta...
Sensizliğe Uğramış..Sensizliğe Kapılmış..
Sensizliğe Ağlıyor Bedenim...
Ve Yine Zindanlar dayım...
Mavi Denizler Kapkara Görünmeye Başladı Gözlerime...
Rüzgar Estikçe Sıcak,Bunalım Geçiriyorum..
Yağmurun Sesi...Uzaktan Hoş Geliyor Bana Artık..
Şimşekler Çakıştık’ça...Fırtınalar Koptukça...
Seni Hatırlıyorum..
Sende Benden Öyle Kopmuş’tun...
Yağmurun Buluttan Koptuğu Gibi Gitmiştin...
Sende Benden Gittin Artık...
Ben Sevdikçe Nefretin Oldum..
Ve Ben Seni o Kadar Çok Sevdim ki ...
Şimdi Senden Bi O Kadarda Nefret Ediyorum...
Ama Unutamıyorum...
...BETAN KAPLAN...