Hayata Sitem
PEMBE BEYAZ
Hayat beni öylesine zorladı Hem şakayı unuttum hem gülmeyi Kimi zaman hakir gördü, horladı Zaman zaman çok istedim ölmeyi Çalışırken makamaymış saygılar Yaşlanınca sanki bitti duygular Emekliyiz başladı bak kaygılar Kim istemez gönüllere dolmayı İnsanoğlu nankör oluyor demek Bitiverir bunca yapılan emek Kolay değil bu sözleri söylemek Kim istemez en güzeli bulmayı Beden bizi yavaş yavaş terk etti Her acıya her bir derde sabretti Bu dönemler devredilen nöbetti Kim ister ki güller gibi solmayı Başlayınca aynalarla kavgalar Hırpalıyor yaşamdaki dalgalar Gülüyor bak etraftaki kargalar Kurt istemez ite gülünç olmayı Coşari der kaygıdan bu sızlanış Yaşanmadan giden gençliğe yanış Çok da erken başlıyor bu aldanış Kim istemez dostlarıyla kalmayı 06.04.2008/Samsun |