KABUL ETMİYOR BABA
KABUL ETMİYOR BABA..
İçtiğim su boğazıma dizilir, El ve ayaklarım titrer çözülür, Sana acıkırım, içim ezilir; Emmiler’de seni bulamam BABA. Bazen çaresizce kalırım darda, Gün olur sensizlik beni boğarda, Çok şükür bir resmin durur kafamda, Resmine bakmaya doyamam BABA. Rüyama gelmezsen, yorgun yatarsam, Ya gelirsen gece,sesin duymazsam, Uykuya dalar da kokun,almazsam, Başımı yastığa koyamam BABA. Gittiniz’ya benim soldu, gül bağım, Gülmeyi unuttum, doldu dert kabım, Yüzüme gülen,dost ve ahbabım , Çıkarına ğöre beni severler BABA. Şeytan bazen dürter, bazen,çomaklar, Saçlara doluştu baksana aklar, Her canım dediğim namertmi çıkar. Sil“ diyor, şeytana uyamam BABA. Sizsizlik sonbahar, yook karakışmış, Yokluğunuz bende bir haykırışmış, Bu gözlerim yalnız sizi ararmış, Sizi neden böyle özlerim BABA. Bu gönlüme işledimiz sevgiyi, Silemem ki, ne mazimi, ne sizi, Anlından akan o, zülfün telini, Dokunmaya bile kıyamam BABA. Erul’un halini anlattım sana, Sağır sultan duydu, sen de duysana, Senin öldüğünü, içimde cana, Anlatırım kabul etmiyor BABA. 27.6.2016 Erol Köktaş |
Kalemin susmasın
_______________________________Selamlar