eriyen mumun ateşini sorgulayandan
köhne zihniyetinizin zirve ukalalığından
yazıp çizip, tükenmeze dayanan yasaklarınızdan
tokur tokur kaynayan o çirkef ithamlarınızdan


nasibimi almadan
kanıma bulaştırmadan
kursağıma zehrinizi kusmadan
ölmeliyim!



yama tutmuş duygularınızın kıskacından
es kaza vurmuş, sıfırdan yoksun vicdanınızdan
kirinden arınan, arınmaya çalışanınızdan
sizi siz yapanlarınızı
üzerime sıçratmadan


düşlerim yanmadan
bir yarınım daha olmadan
göğe henüz bu kadar yakınken
ölmeliyim!



kara kuytu yalanlarınızdan
içimdeki çocuğa kilit vuranlarınızdan
saçımı başımı, önümü ardımı sorgulayanınızdan
yollarımı kesip dizlerimi kıranınıza
yakalamandan


ip boğazıma dayanmadan
ayaklarım yere kafa tutmadan
ruhum,
ruhum ellerinizde yuvarlanmadan
ölmeliyim!