...SAYIKLARKEN YANIYORUM...Yastıktaki uyku yine çaresizdi bu gece Yorgun bir çocuğun gözünden firari Sahipsizlikle inleyen kırık nağmeli dün Aya izlerinde dolaşan bir seferi Her bir çizginin arzulardan geçtiği Derinllikler gizlenmişti öze Damlalarca aranılan yoklukların çınladığı Alıngan ve sarılgan bir buğu Sarsıntılı her günün doğumu Kimi kar gibi etkisi eriyişlere gebe Kimi kış gibi yangınlara inat buzlu mengene Kimi bahar kokulu kısa ve de özlemlerin elinde Günün gecenin "koşturmaç" oynadığı Bir döngünün içindeyim ya da kara bir delik Hani sonunda bir ışık olsa Ölüm dilemek işten bile değil delice Elimde bir iki gerçek gerisi senden de yalan Sağ yanım anlamsızlıklar yatağı Sol yanım sana amade kalan Her gece solumla buluşuyorum Solumla Ve ellerimi orada birleştiriyorum Solumdayken yumuyorum gözlerimi Yılmadan her gece sana yatıyorum rüyadan öte Yağarken kanıyor sayıklarken yanıyorum Uyku hak getire en çok onu aldatıyorum Bu taraf dumanlı Bu taraf yanık kokuyor Çok mu uzaktasın da Bunlar sana duyulmuyor... ASLI DEMİREL... |
Bu taraf yanık kokuyor
Çok mu uzaktasın da
Bunlar sana duyulmuyor...
harika bir şiirdi aslı ablacığım...
ince bir sızı gibi sol yanın acıması...
evet bu tarafa özlemler bu tarafa acılar...
hep aynı yöne bütün aldanışlar...
yüreğine sağlık...