Nihayet bitti.
Yerleştirdim defterlerimi.
Aralarına kırmızı güller topladım bahçemden.
Koydum her birine göz yaşlarımı akıtıp.
Dualarımı okudum hüzünle.
Kadifeden kılıflar diktim önceden.
Al rengi.
yeşil sırmalı,
’SU’
Armalı.
...
Biliyordum böyle olacağını.
Biliyordum küstah ihanetinle
son bulacağını.
En üstüne resmini koydum senin.
Bilsin okuyanlar olursa bir gün,
hangi yüreği sebep ettiğini,
bu yolculuğa,
’’SAHİBİ:’’ ESERİNİN.’’
Ben bırakmak istemedim yüreğini,
sen iterken.
Ayağını seven gelmesin dedim.
Zira,
ardımız önümüz hep diken.
Sen,
miras dedin adıma,
ben, yürünecel yol?
BENİM AŞK’IM BİR ALLAH.!
’O’na kurban ol...!
...
T.C.Nigâr Güler.
...
(Canların canını bilirmisin sen?
Bir tat ki ağusunda aşında.
yedirdi içirdi sevdirdi kendin.
Çekti ruhum tam on yedi yaşımda)
...
Nigâr Güler.
28.06.2016