BAK GÖZÜN AYDIN
Sen gittin gideli yüzüm gülmedi
İstediğin oldu bak gözün aydın Ne kadar yalvarsam halim bilmedi İstediğin oldu bak gözün aydın İncecik kalmışsın erimiş yağın Hazanın gelmeden bozulmuş bağın Bilmem nerde nasıl geçer zamanın İstediğin oldu bak gözün aydın Kınalar yakmışsın tırnağın boya Yüksekten bakarsın yıldıza aya Yalnız yaşamaya bak doya doya İstediğin oldu bak gözün aydın Kırmızılar giymiş alına bakın Dönüpte bu yana bakma ha sakın Bana çok uzaksın ellere yakın İstediğin oldu bak gözün aydın Kimselere kalmaz bu dünya naçar Leylek yavrusuyla sıladan göçer Mevsimsiz gül çiçek nerede açar İstediğin oldu bak gözün aydın Yavrular bıraktın her biri yerde Bilirsin erirmiş yağlar bedende Hiçmi yoktur vicdan itibar sende İstediğin oldu bak gözün aydın Yıllardır çekerim senin nazını Ne baharını gördüm nede yazını Hep estirdin bana kış ayazını İstediğin oldu bak gözün aydın Estin rüzgar gibi dağıttın bizi Suya ayak bassam kalırmı izi Vahap der içimde duruyor sızı İstediğin oldu bak gözün aydın... Vahap Ünsal 28/Haziran/2016 bu naçizane şiirimi o değerli sesi ile seslendirip yorumlayan çok değerli Dr. ve şair semra güvenç hanımefendiye çok teşekkür ediyorum ve saygılarımı sunuyorum.. |