Gönüller bir gerek yorma kendini
Yok ki yeryüzünde senden bir daha
Yırtmaya yeltense ruhun bendini
Tatmayacak aşkı candan bir daha

Zümrüt altın olsa dönüp bakamam
Sönerse ateşim daha yakamam
Sorarsam bulamam girsem çıkamam
Geçmek istemem bu handan bir daha

Gözlerim dolacak aklım şaşacak
Nefesim yanacak kalbim pişecek
Elbet seninle bir vuslat düşecek
Acımaz kalbimiz dünden bir daha

Kuvvetim, kudretim seninle baki
Umudum hasretim vuslata vâki
Elbet geleceğim yanına tâ ki
Bilmem kaldı mı hiç benden bir daha

Yâr... yâr... diyerek ben zikrine daldım
Yanağın, gözlerin, goncanda kaldım
Ben bir ömür seni yârenim bildim
Beklemem başkaca tandan bir daha

Sor deruni, sor ki halin nicedir
Deryadan derince kaftan yücedir
Gönlün ateş, ocak; ağzın bacadır
Söz etmem güneşten günden bir daha