Gönül Yaralanır Dil YaralanırElimiz yüzümüz sen kirli belleme Gönlümüzde yara var sakın elleme Halimizi bilmeden ne olur kötü söyleme Yoksa gönül yaralanır dil yaralanır hak gücenir Toprağa ektik sevgimizi yıkmak için yamacına yaklaşma Yüreğindeki gama çaredir sevgi sakın uzaklaşma Gam kervanına vararak gönülde sakın kaçma Yoksa gönül yaralanır dil yaralanır hak gücenir Çare bulunmaz niyetsiz’ liginle ne diye yola çıktın Bu nedenle böylesi boş yanlış yollara saptın Çare haktandır her adımda yaklaş niye tek başına kaldın Yoksa gönül yaralanır dil yaralanır hak gücenir Bak bunca yıl bilmedin çok çileler çektin Bir toprağa yeşerecek tohum mu ektin Kendi yalnızınla bir derde derman mı biçtin Gönül yaralandı dil yaralandı hak gücendi Bak ne duruldun nede aradığını buldun Kendi fikrinle kaldın mutlumu oldun Hak yol var iken başka yollara saptın Gönül yaralandı dil yaralandı hak gücendi Kadersizim dedin kendince bulanık denize düştün Kendi kendine düşündün cümle âleme küstün Sen kendin ettin bilmedin sen kendin düştün Gönül yaralandı dil yaralandı hak gücendi Gönülden el çektin gönülsüz olanla yattın Güzellik var iken çirkinliği içine kattın Utanmadan birde sevdiklerinden ayrı kaldın Gönül yaralandı dil yaralandı hak gücendi Kendi düşen ağlamaz derler var sen ağla Ağlayarak hatanı anla hak yolunda çağla Yaralanmış ömrünü var dermanı ile dağla Gönül seni bekler dil seni bekler hak seni bekler Sustur dilinle konuşan edepsizi Sükûtla beklesin o mezar hırsızı Hak yolda hakla olanda kalır mı yara dert izi Gönül seni bekler dil seni bekler hak seni bekler Kul Mehmet’im artık bu dünyaya sen doy Al nefisle şeytanı dış kapıya koy Akıl fikirdeki cahilliği iman ile soy Gönül gönüle dil dile ömrün bak hak ile buluştu Mehmet Aluç-Kul Mehmet |