KALEMİM YANIMDA
Bekliyorum öylece,
Sımsıkı sarılacağım günü. Özledim seni, Ama yine göstermedin kendini. Eskiden olsa tebessümün yeterdi. Lakin şimdi olmussun başkasının prensesi. Uyuduğum zaman rüyalarımdasın bazen, İstemsizce kalkıyorum hemen. Rüyalarımda da özletiyorsun yani kendini. İnanırmısın hemen uyumaya çalısıyorum. Ama uykumda da terkettin beni. Ne zaman aklıma gelse yüzün Ellerimle yüzüne dokunmak isterim, Uzaktada olsan yüzüne dokunabilecek hayallerim var benim. Lakin hepsi hayallerden ibaret. Ne ellerine dokunabilecek yüzün Ne de alnını opecek kendin burdasın. Neyse ki kalemim yanımda. Adım gibi biliyorum ki tek sahip çıkan o bana. Merak ediyorlar bazen, Rüzgarlar, yağmurlar, cicekler mi yazdırıyor sana bunca sözü. Perişan halde sanıyorlar bazen de beni. Ne yapsınlar onlar da haklılar... Ellerini ben gibi tutmadılar. Rüzgarın seni getireceğine inanırken onlar rüzgarımla oynadılar. MUHAMMET ÖNDER |