Seni ilk gördüğüm andan beri
İçim bir tuhaf yanıyor,
Yanmak mı kavrulmak mı?
soğuk rüzgarlar bile faydasız
Gündüzü ayrı gecesi ayrı yanıyorum ;
Gündüz sen yoksun diye gece de sen yanımdasın diye...
Gündüzün aydınlık olduğu yerde sensizlikten karanlık bana
Gece de dinlenmek vaktiyken adı Sen, uyuyamıyorum
Sensizken seni düşünmekten iş güç yetiremiyorum
Seninleyken dilden düşüp sende eriyorum,
Halimi anlatacak, sevgimi dile getirecek bir anım yok
Olsaydı da başımı dizine koyup yüreğimi avuçlarına anlatsaydım, dinleseydin
Halimden bir parça anlardın sevgilim...

Şimdi yüzümü çevirip haykırmak istiyorum
Senli sevdayı tüm cihana
Haykırmak istiyorum ilk nefesinde bir bebek misali
Aynı çığlık, aynı yakarış:
Yerimden yurdumdan etme!

Öyle sıcak bir esinti geliyor senin şehrinden,
Kuzeyden esen rüzgar soğuk olurdu hani ya?
Coğrafyam şaştı,
Bugün günlerden yine çarşamba
Yok sessiz sakin hava, yağmur dolu yok
Yine de içimi sel götürüyor
Özlemler Eyfel gibi
Hasretler Ağrı dağı
Dolu doluyum, yazıyorum taşıyorum...
Yazdıkça çoğalır oldu özlemin
Ve söyledikçe ismini hayalim coştu
Sözcüklerden yollar yapıyorum
Hükümet yolları bile geride kaldı bak
İstanbul a üç köprüyü az buldum
Biri bitmeden yenisini yapıyorum
İsmi bile var üç harf, ama kocaman harflerle...

Düşünüyorum, seni istanbulu,
İstanbulu anlatan şiirler, şarkılar
Bütün sanat dalları...
Yine de eksikler hafızamda,
İstanbul yeterince güzel değil
Hatta yeryüzünde her yer biraz eksik;
Sen yoksan...

Kuşlar gibi özgür olsan
Arasan da bulamazsın cennetleri
Dalıp derin denizlere yunusvari
Hak teâlâ "kün" demeden sen yurdunu bulamazsın

mâşuk