Her ayrılıkta daha çok bağlanmak gerçek sevgilere mahsus,
Orta yolu bulup gönül almak sevene mahsus,
Affetmek, hoşgörmek sevgiliye mahsus...

Gözlerin ayrılmaya pek hevesli
Solundan duyulan avazı umursamaz
Gözlerin sevgilim, hani o ela gözler var ya
Pek yaman, ayırdı bizi,
Kaldım işte tek başıma,
Gün ortası, çöllerinde sevdanın
Sensiz, sessiz, suskunum...

Ne zaman rüzgârına kafa tutsam
Gül kokularından mahrum kalıyorum
Ne zaman sendeki hayalimi kıskansam
Sensizliğin prangaları boynuma asılıyor
Sende esaret olmak gönlümce olan’dı, sevginden’di
Ne hoştu bir bilsen!
Şimdi ecnebi bir diyarda "sığıntı" hayalimle mutlu ol sen

Ellerin sevgilim, minik ellerin, sıcak ellerin
Çekip almıştı yüreğimi kör kuyulardan
Hani "Benim gibisin, Benimsin, eksiğimsin " demiştin ya
Yüreğin buluvermiştim kendimi
Şimdi ondan belki de
bu canda "sürgün" bir ömür yaşıyor olmam!

Sevgilim, ey can verenim
Gözleri ayrılıklar ülkesi
Elleri Gül destesi
Vurgun yediğim, Sevdiğim

fuzuliM