Benim gazeli
Aktı bir su gibi ömrüm kurudu yaşım benim
Bir şey anlamadı yine bu kuru başım benim İbret alıp yola gelmez bu nasıl serkeş nefis Kend’elimle zehir kattım tatlıca aşım benim Taş uzaktan gelmez imiş anladım ki nihayet Başkası değil dostlar sattı kardaşım benim İstemem hiç birisini mal mülk mevki makam Ahir imandan ayırma yalnız yoldaşım benim Geçti pişmanlıkla ömür doldu heybe tüm günah Şimdi huzura dayandım elde gözyaşım benim |