GÜNEŞİ BENİMLE KUCAKLABir vedaydı son tebessümüm Hayatın rüzgarın da savrulduk Savuran sen savrulan ben Ne zaman ellerimi uzatsam Kan revan içinde kalıyor dikenlerinden Şimdi hasrete astım gözlerini Yüreğindeki kuşkularla Bırak namluda kalsın son kurşun Anılara akmasın damla damla Her sabah bir günaydın Koydun ya avuçlarıma Şimdi baharlarımı alıp gidiyorum Bir daha anmam adını dudaklarımda Kalmam artık can damarında Aşk bir kere yaşanırmış Sonrakiler ikinci el karanlıklarda Şimdi ben………… Gün batımının kızıllığında Sigaranın dumanında İçtiğin kahvenin kokusunda Boşluğa düştü Gamzelerim artık hüsranda Gözyaşlarım yıkıyor Yarım kalmış gece gündüzü Sözler hüküm giydi yalnızlığa Sigaramın dumanında beliriyor Belli belirsiz hayalin Yargısız infazında Kirpiklerim sırılsıklam Her hıçkırıkta anılar Haykırmak istiyorum Kan revan içinde cümlelerim Kimbilir kaçıncı hüzündür Duyguları kopmuş hayallerin Son kez gömüyorum Gamzelerimde mahkum ediyorum Bensizliğe Şimdi gel bu ayrılığa Güneşi benimle kucakla Serap evren |