ÖZLEDİM
ÖZLEDİM
Çocukluk yıllarımı özledim Yoksunluğumuzu yoksulluğumuzu özledim Yokluklar içindeki mutluluğumuzu özledim Yırtık pantolonumu delik ayakkabılarımı özledim..! Annemin dayaklarını Babamın sözlerini özledim Keşke Annem yaşasaydı da bir değil bin kere dövseydi Keşke Babam yaşasaydı da söylemeyip sövseydi Özledim Annemi özledim Babamı özledim…! Kapılarımız ardına kadar açıktı tıpkı kalplerimiz gibi Sokaklar tertemiz sakin ve bizimdi tıpkı evlerimizin içi gibi Çelik kapısız alarm sistemi olmayan evlerimizi özledim Özledim polissiz sokakları toma sız meydanları özledim…! Özledim yitirdiğimiz değerlerimizi kaybolan insanlığı özledim …! Melih Samurkaş |
Sevgi Dolu Saygılarımla
Melih Samurkaş