Adalet mülkümün temeli ise
Eğreti yapılar dikmiş memleket
Zorbalık anarşi kuvvetten gelse
Yaşanmaz zehrolur bitmiş memleket

Hakkımın bekçisi kanun olmadan
Hükmünün aksine kimse çıkmadan
Reissen başta sen yoldan sapmadan
Şaşarsan yönünü yitmiş memleket

Elinde neşriyat yağlıca dolma
Nalıncı keserin kendine yontma
Aldığın yetmezmi hakkıma dalma
İpoteği sana vermiş memleket

Dağ benim düz senin işte paylaşım
Çalıştık kapında yetti gardaşım
Büküldü belimiz geldik bu yaşım
Kambura semeri vurmuş memleket

Ne güzel ortaklık hep yer iken sen
Demeseydik keşke ’’bir lokma da ben’’
Kaşların çatıldı kızardın birden
Bağırma her taraf yemiş* memleket

İmtiyaz istisna hep senden taraf
Hacı oldun edip kasayı tavaf
Maliye verince af üstüne af
Tahakkuk üstüme kalmış memleket

Götürdün hoyratça çalıp dışarı
Aldıkça şımardın üstün başarı
Yeter be attırma kafamın tası
Yediden yetmişe kızmış memleket

Türk dedik sana da diye adam ol
Kovmadık kapıdan bulamazken yol
Mayan bozuk zahir yemez artık rol
On iklimi adam etmiş memleket

Bu millet kalkarsa daha oturmaz
Limuzin gökdelen ayakta durmaz
Emdiğin Türk kanı yanına kalmaz
Tek yol kalır kaçta sıvış memleket

Kaçmazsan bilesin hesap soracak
Çaldığın çırptığın tek tek çıkacak
Zannetme bulunmaz bilinmez ancak
Defteri arşive koymuş memleket

01.14.2008
*yemiş: dogada hazır bulunabilen (yabani) yiyecekler anlamında kullanılmıştır.