***
Buluşmuştuk seninle ayni hayatta,
İki bedende,bir kalp olmuştuk.


***
Islanmıştık,ayni hüzün yağmurlarında,
Kaybolmuştuk,sevda Okyanuslarında.


***
Kalbinin kıyılarına vuran bendim,
Senin bundan,haberin var mı ?..


***
Bir muma ateş olup,eriten sen,
Eriyip,yok olan bendim.


***
Kahır yüklü gecelerde,
Binlerce acıyı,ruhunda gizleyen ben,


***
Karabasanlı gecelerin sabahlarına,
Örselenmiş yürekle uyanan bendim.
Senin bundan,haberin var mı ?..


***
En karamsar ve çaresiz anlarımda,
Senin nefesindi,içimi bahar serinliğinin alması.


***
Özlemlerimin hüzünlerini taşıyan,
Ucu yanmış mektuplardı,beni sana taşıyan.


***
Yaktığın mektuplarda,yüreğim vardı.
Yanıp yanıp,yeniden küllerinden doğan bendim.


***
Sanki,gurbette yol alan ben değildim,
Gurbet benim içimde,sonsuza yürüyordu.
Senin bundan,haberin var mı ?..


***
Yalnızken tek başıma,
Bir ayağı kırık ahşap masada,
Tabağımda özlemlerim,birkaç dilim hüzün !
Ve bir bardak dolusu,zehir gibi hasret !


***
Aklımda hep sen oldukça,
İçsem de,içmesem de,zil zurna olan bendim !


***
Bazen,sigaramda duman duman,
Kadehlerimde,yudum yudumdu sevdan,
Senin bundan,haberin var mı ?..


***
Dudak kıvrımlarında beliren gülüşün,
İçimde açıp,boynunu sabah güneşine döndüren,
"Güne bakan"çiçekleriydi sanki.


***
Bulutlardan,beyaz yeleli atlara binip,
Yedi iklimde,Cennet bahçelerinde koşturan bendim.


***
Saman yolundan,başına ıhlamur çiçekleri yağan ben,
Kırk ikindi yağmurlarından sonra,
İçinde,rengarenk gök kuşağı çıkan bendim.


***
Böylesine coşku vericiydi sevdan,
Senin bundan,haberin var mı ?..


***
Hasretinle yanarken,içindeki odalara çekilen bendim !
Sabrın sınırına sığınmış yürekle,kavrulan ben,
Seni çok severken,kendine geç kalan bendim.


***
"Bir" etmiştim,iki bedendeki,iki yüreği.
"Ben" ve "Sen" olmaktan çıkarmıştım,
"Biz" de buluşturmuştum,ikimizi.


***
Aklımın önüne koymuştum hep yüreğimi.
Senin bundan,haberin var mı ?..
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . .


Tuğal KÖSEMEN
16.Haziran.2016