Sübyan Kavgam
Kavgamız
Islak bir şiir gibi Ağlarsın yazarken Bitince ölüm Sonra Doğrurur seni O nokta Ense/de yeni gün Kalemin ucu Senden virgüller Gelir toplar Beyaz bir martı Az biraz Baş ağrısı ertesi Yetim Bir sübyan Her sabah gözlerimi Akşam eteğimi çeker Kirpiklerinde Mahsun bir duman Boğar beni Nefesim kesilir Sıvası mavi gökyüzünün Yılları kağnıların Can söker Bağrımdan bağrından Ve Sevdiğim/ Bir kaş ki O sübyanda Her gece yanımda Her gece gözyaşımda Islak bir şiir Yazarken ağlarsın Bitince…. Sen barışım Sübyan kavgam Belki biraz huzur ertesi |