Dünya Denilen Sofra.
Bir zamanlar,dünya denilen bir alem kurulmuş
Dünyaya gelen canlılar,sofraya oturmuş Sofrada olan insanlar,yemekler bulurmuş Kaşığa gelen;mideyi,gönülü doyurmuş. O çorbada; yalnız kimine taşlar çıkarmış Nasibi olan da,elmaslar altın bulurmuş Hiçbir şey çıkmayanlar da,çok mahzun olurmuş Kimi de,güzel bir sözle kalbini doyurmuş. Herkese yemek vardır,kurulan bu sofrada Kimi tatlıya kalır,kimi kalkar çorbada Kiminin derdi doymak,kimi derviş olmada Kimisi olur softa,kimi şeyhin yolunda. Zaman olur,bu sofrayı kuranda kaldırır Leylekle canlar gönderen,melekle aldırır Dünyalar yıkılır,yepyeni bir alem kurulur Kimisi ateşte,kimisi taht’da oturur... (14.06.2016) |