Çiğdem bahçelerinden esiyor hüzünDüş düşüyor toprağa tramplenden umutsavarca yaprak yaprak sarımtrak ölü yüzünde helva pişiriyor uncu armut piş ağzıma düş pes etme aklım ılık ılık ılım ılım esiyorken rüzgârlar yalım yalım güneş bir kedinin tüylerini yalıyor ekşimtrak bir güne doğuyor zaman an ki gelip geçiyor onikiyi ıskalayarak Çiğdem bahçelerinden ellerinden buz gibi sular içiyorum aklımın aklım pes etme bu güneş bu suyu ısıtmaz daha var pırıl pırıl şırıl şırıl hayallerimle Şelâle tren raylarında sek sek oynarken bir tahta bavul gibi yalnızlık unutulmanın hüznüyle orta yerde İstasyon sus pus gözü gelecek bir trende yolculuk nereye asker seferlerinden atlama zıplama aklım pes etme bak bir çocuk simit atıyor denize denizse morumtrak çocuk- anne simitim -anne al çocuğum düştüğü yerden öp başına koy başına şu anı öğütlerimi cebine koy şu bahçe nasıl da tarumar gri hayattan kim ne umar Bak çiğdemler de ağlıyor bahçeler intiharda yine geliriz deniz kenarına tutuşup elele belki gelecek baharda Yüksel Nimet Apel 10/Eylül/2012/Pazartesi/Bodrum denizde yığın yığın çöp Yüksel Nimet Apel |
Kalemin susmasın
____________________________Selamlar