KÜSKÜNÜM
bu gece yine sustu yüreğim
daldı gitti gözlerim derinlere geçmişi andı senle geçen günleri adım adım dolaştığımız yerleri özleminin hasretini yağdırdı karanlık gece üzerime konuşmaz oldu dilim yanan bir ateş gibiydi yokluğun sönmek bilmedi içimde sense kendi dünyanda benden bir haber yaşarken belki de hiç düşünmedin beni ve de bu gecemde sesiz ve sensiz yoruldu artık bedenim yokluğunla suskunum suskun sen bunu anlamsan da kırgınım hayata sensiz geçen her anımda yine bu gün ben küskünüm seni bana vermeyen zalim kadere ve yaşamaya küskünüm küskün |