Şairin geceleri
Efsunlu senfonidir geceler
mabut pikesini örter yalnızlığa üşütür tınısı gece yalnızlığın şehirler çekilir müebbet tatile hüzünle demler çayını şair yudum yudum alır her dizesine nakş eder kalem ilmek ilmek aşkı,hüznü,sevdayı,varı yoğu selam almıyor uykusuz sabahı gökkuşağı oluşturmuş kalemi aya,yıldıza,alıngandır yalnızlığa şairin gücenikliği bu yüzden kemanın kirişi çakılır göğsüne arşivlenmiş yalnızlığın içinde şarap bab/ı yıllanmış yek duruşu çalınır ay ışığında melodiler notası çalınmış bir piyanonun, çekiç vuruşlarıdır yalnızlığı işler tınısı kalp ritimlerine yıldızlarla dansa hazır sanki gece sessiz keman solfeji şair aşka mağrur küslüğü kıvırır dizlerini hüzünle göğsüne güzelliklere name okurcasına döker yosun tutmuş umutları mısraların her dizelerine mahzun bir keman tınısıyla okyanus derinliği düşüncesiyle...! Gül Tekçe 6/6/2016) |